در این مطالعه تلاش شده تا به این سوال پاسخ داده شود که آیا انواع خاصی از نانو تیوپها این پتانسیل را دارند که باعث ایجاد نوعی خاص از سرطان شوند.نوعی که 30 تا 40 سال پس از در معرض آلودگی قرار گرفتن ظاهر میشود.
نتایج نشان میدهد نانو تیوپهای چند دیواره طولانی و نازک که شبیه به فیبرهای آزبستی اند شبیه به فیرهای آزبستی هم رفتار میکنند.
نانو تیوپهای کربن (که حدودا 20 سال پیش کشف شدند) همواره بعنوان ماده حیرت انگیز قرن 21 توصیف شده اند.نانو تیوپها که به سبکی پلاستیک و محکمتر از فولاد هستند، برای استفاده در داروهای جدید ، باتری های انرژی موثر و صنایع الکترونیک پیشرو گسترش داده شده اند.
اما از زمان کشفشان، این سوال پیش آمده که آیا ممکن است برخی از این مواد سایز نانویی باعث اسیب و در نتیجه خراب کردن بازار در حال تولد برای تمام گونه های نانو تیوپ کربن شامل یک و چند لایه شوند؟

طبق یک مقاله در نشریه اخبار شیمی و مهندسی آمریکا، پیشبینی بنگاههای اقتصادی آمریکا حاکی از این است که فروش نانوتیوپها میتوانست به رقم 2 میلیارد دلار،ظرف 3 تا 7 سال بعد برسد!
Andrew Maynard سرمشاور علمی در پروژه نانو تکنولوژیهای در حال ظهور و همکار مقاله میگوید :
"این مطالعه در حقیقت تحقیقاتی است استراتژیک و متمرکز برای اطمینان بخشی از ایمنی و توسعه مسئولانه نانو تکنولوژی.این مطالعه نگاهی دارد به مواد نانو سایز ویژه که انتظار میرود کاربردهای تجاری گسترده ای داشته باشند و پرسشی است خاص درباره یک خطر ویژه سلامتی احتمالی حاصل از این مواد.اگرچه بیش از یک دهه است که نگرانی دانشمندان در مورد ایمنی نانو تیوپهای نازک و بلند بالارفته است ، اما لزوما هیچیک از تحقیقات کنونی در موسسات نانو تکنولوژی و سلامت آمریکا به این سوال نپرداخته است."
در معرض آزبست قرار گرفتن، بعنوان بدترین فاجعه بهداشت حرفه ای در تاریخ آمریکا تلقی می شود و انتظار میرود هزینه های بیماری های مرتبط با آن از مرز 200 میلیارد دلار فراتر رود.
Anthony Seaton مدیر عامل ، پروفسور بازنشته دانشگاه Aberdeen انگلستان و یکی دیگر از همکارن مقاله میگوید:
"به نظر میرسد احتمالا ضایعه سرطانی مربوط به آزبست که برای اولین بار در سالهای 1950 و 1960 مشاهده شد، به رغم کاهش سریع استفاده از ازبست از حدود 25 سال پیش ، همچنان تا چند دهه آینده ادامه داشته باشد. مادام که دلایلی برای این فرض هست که نانو تیوپها میتوانند بی خطر مورد استفاده قرار گیرند، به قدمهای مناسبی بستگی دارد که برای جلوگیری از استنشاق این مواد در جاهایی که ساخته میشود ، برداشته میشوند.استفاده و دفع نهایی باید بر اساس تحقیقات پیشگیری از خطر و در معرض قرار گیری باشد ،که البته منجر به مقرراتی برای استفاده از آنها خواهد شد.پیرو این مطالعه ما نمیتوانیم هیچ تاخیری در سرمایه گذاری بر روی چنین تحقیقاتی داشته باشیم."
این گروه تحقیق به رهبری پروفسور Kenneth Donaldson در دانشگاه Edinburgh در انگلیس نانوتیوپهای بلند و کوتاه فیبرهای آزبستی بلند وکوتاه و همچنین دوده را از نظر پتانسیل ایجاد واکنش های آسیب شناختی که بعنوان پیش زمینه نوع خاص سرطان ریه شناخته میشوند بررسی کردند.ماده به حفره شکمی موشها(یک پیشگوی حساس در مورد واکنش جدار داخلی ریه به فیبرهای بلند) تزریق شد.

Donaldson میگوید: "نتایج واضح بود.نانو تیوپهای کربن بلند و نازک اثراتی درست شبیه به فیبرهای آزبستی نازک و طولانی دارند."
مضر بودن فیبرهای آزبستی به این خاطر است که آنها آنقدر نازک اند که میتوانند به عمق ریه نفوذ کنند و درازی آنها هم آنقدر هست که مکانیزم پاکسازی تو کار ریه ها برای دفع ذرات را مختل میکند.

Donaldson تاکید میکند که هنوز تکه هایی از پازل باقی مانده اند .
"ما هنوز نمیدانیم آیا نانو تیوپها قابلیت انتقال از راه هوایی و تنفس را دارند یا نه. و یا اینکه اگر به ریه ها برسند میتوانند به لایه های بیرونی حساس هم راه یابند؟.اما اگر این مواد در اندازه های کافی به چنین لایه هایی نفوذ کنند این شانس وجود دارد که در بعضی افراد (گاهی پس از چند دهه تنفس این مواد)باعث ایجاد سرطان شود."
البته Donaldson خاطر نشان میکند: "هنوز جای خوشحالی باقی است.چون نانو تیوپهای کربن کوتاه یا مجعد شبیه آزبست رفتار نمیکنند و با دانستن خطرات نانو تیوپهای بلند و نازک ، ما میتوانیم آنها را کنترل کنیم و این خبر بسیار خوبی است. این موضوع نشان میدهد که نانو تیوپها و مشتقاتشان ، باید جوری ساخته شوند که ایمن و سالن باشند."
اما او اضافه میکند: "مطالعه اخیر تنها آزمونی بود برای رفتار شبه-فیبر نانو تیوپها و مسلما آنها را از آسیب رساندن به ریه از راههای دیگر تبرئه نمیکند."
وی خاطر نشان میسازد : "هنوز تحقیقات زیادی لازم است تا ما بدانیم چه طور از این مواد به سالمترین شکل ممکن استفاده کنیم."
نانو تیوپهای کربن ورقه های از جنس گرافیت هستند که به شکل استوانه ای فرم یافته اند. این مواد ممکن است از یک گرافیت تک لایه (گرافین) ساخته شوند و یا ممکن است متشکل از گرافیت چند لایه متحدالمرکز باشند که منجر به نانوتیوپهای چند دیواره میشود.در حالی که یک نانو تیوپ قطری در محدوده چندین نانو متر تا دهها نانو متر دارد ، اما بلندی آن گاهی به صدها و یا حتی به هزاران نانو متر هم میرسد.نانو تیوپها به فرمهای مختلفی در می آیند، با شکلهای متفاوت ،با آرایه اتمی مختلف و هم چنین از نظر مقدار و نوع مواد شیمیایی افزوده شده میتوانند متفاوت باشند ،که البته این موضوع روی خواص آنها تاثیر گذار است و ممکن است اثرات متفاوتی را بر سلامتی بشر یا محیط پیرامون ایجاد کند.
به گفته Maynard این زنگ خطری است برای نانو تکنولوژی بطور عام و نانوتیوپها بطور خاص. بعنوان یکجامعه ما نمیتوانیم اجازه استفاده از این مواد غیر قابل قبول و همچنین حصول نادرست این مواد را به خودمان بدهیم. درست مثل اشتباهی که در مورد آزبست مرتکب شدیم!

منبع : www.hupaa.com - هوپا